• Çocuklar yetişkinlerin duygu durumlarına son derece duyarlıdır. Bu nedenle ebeveynlerinin korkularını ve endişelerini bir sünger gibi içlerine çekebilirler. Onlara bu konuda destek vermeden önce kendi kaygılarımız ve korkularımız üzerine düşünmek iyi olur.

• Sakinleştirici bir duruş geliştirmek önemlidir. Diğer türlüsü çocuğu daha fazla panik ve endişeye sürükler.

• Kendinizi daha stabil hissettikten sonra çocuklarınızın duygu ve hislerine odaklanılabilir. “Yangın haberleri seni çok korkuttu. Olanlara çok üzüldün” gibi duygu yansıtmaları çocuğun içinde bulunduğu durumunu anlaması için önemlidir.

• Çocuğun acısına duyarlılık gösterin ve size anlatmak istediklerini anlatmasına, merak ettiklerini sormasına, ağlamasına eleştirmeden, yargılamadan izin verin.

• Doğanın döngüsünü, işleyişini anlatın. Bu konuda kitaplar okuyun. Yangının da bu işleyişin bozulmasından kaynaklanabilen bir olay olduğunu açıklayın.

• Yangınlar gerçekleşirken olumlu olan her ne varsa bunlara dikkat çekilmelidir. Çocuğun yeniden umut dolu bir şekilde hayata bakması adına ona destek olunmalıdır. Bu amaçla beraber yangın yerlerine gönderilmek üzere eşyalar hazırlayabilirsiniz. Beraber ağaç dikebilirsiniz. Kurtarılan insan ve hayvanlar için şükran duyabilirsiniz.